یادته قبلا گفتم بهم گفته " من که باختم ولی تو مث من نباش".

شدم یکی بدتر از اون :))

بدجور دارم تحمل میکنم این روزا رو  

نقطه ثباتی که میگن کجاست پس 

+ یادمه یکی میگف خوشبحالت اونقد بدون استرس حرف زدی، میدونی ادما همیشه فقط قیافتو میبینن نه اون چیزایی که درونت میگذره

درونم اشوبه ولی قیافم اروم.

دوس دارم یکی بفهمه حالمو، یکی باهام حرف بزنه، یکی ارومم کنه  

میگف قهرتو بیشتر از چن دقیقه دووم نمیارم

یک روز و تقریبا چن ساعته باهاش سرسنگینم

هه

دووم اورده

خیلی خوبم میگذرونه

دووم اورده که هیچ، نقطه مقابلم ایستاده و دقیقا به همون سردی جوابمو میده

+ بانو خستس.

+ بانو پر بغضه، بغضایی که همشونو تو دلش ریخته.

میترسم از روزی که سرباز کنه

میگم دروغه، میگه روزی چن بار میگه دوسم داره پس دروغ نیس

نمیفهمه نمی فهمم

نمی فهمه چطور با حرفاش مردم، خورد شدم نمی فهمم چطور این قدر عوض شد

نمی فهمه اشکامو حرفامو

ولی من خوب می فهمم دلیل اشکاشو

+حرفاش تو سرم پیچ میخوره و پیچ میخوره و اخرم میشه سیلی توی صورتم اونقدری سنگین که نتونم پاشم

+ بودنم اشتباهی نبود که، بود ؟!!

+گاه و بیگاه پر از پنجره های خطرم به سرم میزند این مرتبه حتما بپرم